Λόγος του Σπυρίδωνος Τρικούπη κατά της διχόνοιας στην τελετή γενικής αμνηστίας

Η δεύτερη φάση του εμφυλίου πολέμου, υπό την πιεστική παρουσία του Ιμπραήμ και των τουρκοαιγυπτιακών δυνάμεων, ολοκληρώνεται με τη χορήγηση γενικής αμνηστίας. Ο Σπυρίδων Τρικούπης, ως μέλος του Βουλευτικού εκφωνεί, στις 19 Μαΐου 1825 στο Ναύπλιο, τον πανηγυρικό λόγο κατά την τελετή γενικής αμνηστίας, παρουσία των μελών της Διοίκησης και πλήθους λαού. Αναφωνεί: «Αλλά έως πότε αδελφοί μου, να τυφλώττωμεν; Έως πότε να δίδωμεν ημείς το κοφτερότατον σπαθί των αγρίων παθών μας εις τα χέρια του ασεβούς τυράννου μας;». Εν συνεχεία, επικαλείται το αίμα των νεκρών, «τα σεβάσμια κορμιά», τα «ιερά σφάγια» της Επανάστασης, για να καλέσει τους Έλληνες να ομονοήσουν. Και καταλήγει προτρεπτικά: «Ο πατριωτισμός ας λαμπρύνη εις το εξής τον θολωμένον νουν μας. Η ειλικρίνεια ας βασιλεύση εις την καρδίαν μας, η αγάπη και η σύμπνοια ας προπορεύονται ως νεφέλη πυρός εις όλας τα βουλάς μας και εις όλα τα έργα μας».